Το λες και "ποδοσφαιρική ευλογία" να παίζεις (και ας χάνεις) έναν τελικό στο Μαρακανά.
Καταλάβαμε τι συνέβη εδώ; Η μάλλον μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ' τη χώρα μας; Στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας και στο θρυλικό Μαρακανά! Ο ναός του ποδοσφαίρου φιλοξένησε μια ελληνική ομάδα, τους "μπέμπηδες" της Κ19 του Ολυμπιακού (και κατόχους του Youth League), στον τελικό του διηπειρωτικού κυπέλλου, όπου συνάντησαν τη Φλαμένγκο Κ20, νικήτρια του περσινού Copa Libertadores, της αντίστοιχης φυσικά ηλικιακής κατηγορίας.
𝐋𝐢𝐚𝐭𝐬𝐢𝐤𝐨𝐮𝐫𝐚𝐬 ⚽️🔴⚪️ pic.twitter.com/WVubERMqgF
— Olympiacos FC (@olympiacosfc) August 24, 2024
Η φωτογραφία της εισόδου στο χορτάρι του Μαρακανά μας πήγε πίσω, στη δεκαετία του 1960, όταν ο "θρύλος" έμπαινε στα ξερά γήπεδα και υπερασπιζόταν τον μύθο του. Αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου. Όσες κάμερες κι αν προστεθούν στις τηλεοπτικές παραγωγές, όση τεχνολογία κι αν βαλθεί να αλλάξει τη ροή και την εικόνα του αθλήματος -για καλό ή για κακό-, οι ρίζες είναι βαθιές και αναλλοίωτες. Πάντα μια ομάδα μπαίνει στο γήπεδο με περηφάνια για να υπερασπιστεί τη φανέλα της.
A journey to be proud about 🙌@OlympiacosFC ❤️ pic.twitter.com/100ONlppDw
— UEFA Youth League (@UEFAYouthLeague) August 24, 2024
Οι παίκτες του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου μπορεί να έχασαν 2-1 με ανατροπή στο φινάλε (άνοιξε το σκορ ο Λιατσικούρας στο 54', είχε δοκάρι πριν το φινάλε και στο 1-1 ο Πρεκατές), αλλά και μόνο το ταξίδι, η εμπειρία και η αξιόμαχη εμφάνιση εντός αγωνιστικού χώρου, αποτελούν λαμπερά τρόπαια, με τα οποία αυτά τα παιδιά φούλαραν το ντεπόζιτο των φιλοδοξιών και των ονείρων.
Η δική μας προσέγγιση σ' αυτή τη μαγική και αδιάκοπη εικόνα το t-shirt μας "Τα παιδιά του Πειραιά". Μπορεί να είναι ο Σιδέρης και ο Μπέμπης, μπορεί ο Αναστόπουλος, ο Τζόρτζεβιτς, ο Παπακανέλλος ή ο Ελ Κααμπί που μπαίνουν στο χορτάρι. Τι σημασία έχει; Το χρώμα στη φανέλα και το σήμα στην καρδιά θα τροφοδοτούν πάντα το νευρικό βήμα απ' τη φυσούνα ως την πλάγια γραμμή!
